Podróże rowerowe > piotr mitko .com

Akcja zakończona!

Wpisy z kategorii: sprzęt

Sprzęt: sukcesy i porażki

Przed tegoroczną wyprawą wielką niewiadomą był sprzęt. Miałem nowy rower, sakwy, niemal całą odzież, aparat, telefon, narzędzia, palnik, naczynia, i wiele innych drobiazgów. Nawet sam rower był nieco eksperymentalny, bo wymieniłem w nim widelec, hamulec, opony, pedały, siodełko, mostek i kierownicę, a także dodałem rogi, lemondkę, stopkę, lusterko, błotniki, oświetlenie, i oczywiście bagażnik. Przed wylotem nie zdążyłem ani razu przejechać się na rowerze po tych wszystkich modyfikacjach. Jechałem więc z pewnym niepokojem, jak się to wszystko sprawdzi...

Rower

Większość zmian, jakie wprowadziłem w rowerze zaraz po zakupie, wynikała z przyzwyczajenia - chciałem jak najbardziej zbliżyć mojego nowego Przyjaciela do tego, którego mi skradziono. Ale były też zmiany, które okazały się koniecznością; chciałem zamontować tę samą prądnicę co 2 lata temu (sprawdziła się, więc nie chciałem ryzykować nowych rozwiązań, szczególnie, że nie było już czasu na testy), ale prądnica na przednim kole "kłóciła się" z hamulcem tarczowym, więc musiałem go zamienić na v-brake, co było niemożliwe bez zmiany amortyzatora. Oprócz tego trzeba było "wyprodukować" nową zębatkę do mechanizmu prądnicy, bo starą skradziono wraz z rowerem. Znów musiałem prosić o pomoc Tomka. Myślę, że do tematu "słynnej" prądnicy jeszcze wrócę, bo jest o czym mówić :)

Musi jeszcze minąć trochę czasu, nim zapomnę o poprzednim rowerze (Kellys Phanatic), ale już mogę powiedzieć, że nowy pojazd (Kellys Cliff) sprawdził się znakomicie. Jedyne, z czego nie jestem w 100% zadowolony, to manetki - nie zmieniają biegów tak błyskawicznie, jak byłem przyzwyczajony, no chyba że to kwestia regulacji... O reszcie mogę mówić w samych superlatywach. Po pierwsze i najważniejsze - rower okazał się niesamowicie wytrzymały. Spotkały mnie 2 sytuacje, po których autentycznie byłem w szoku, że jeszcze jest cały i jedzie dalej.

Pierwsza miała miejsce w Stykkisholmur, dokąd przypłynąłem promem z Zachodnich Fiordów. Kiedy statek przybił do brzegu, spuszczono drewniany pomost dla samochodów i pieszych. Ochoczo wsiadłem na rower i zacząłem zjazd po deskach. Rozpędziłem się na paru metrach, gdy nagle przednie koło zanurkowało w szczelinę! Te deski nie były tak sztywne jak myślałem, i pod naciskiem tych ok. 120 kg (ja + bagaż + rower) nieco się rozsunęły i wciągnęły koło. Przez moment zawisłem w "stójce" i modliłem się, by nie przelecieć przez kierownicę. Koło zaklinowało się aż po piastę. Z trudem dałem radę je wyciągnąć. O dziwo nie złamała się żadna szprycha i nic się nie wygięło. I tak pozostało już do końca.

Drugi raz zaskakującą wytrzymałość mój rower pokazał w interiorze. Po pierwsze jest to rower crossowy, a nie górski, a opony - choć najbardziej agresywne jakie kiedykolwiek miałem (Schwalbe Marathon Extreme) - to wciąż nie były to gumy dobre na taki teren. Te 150 km przez pustynię były dla mnie w większości technicznym majstersztykiem, ponieważ droga była pełna kamieni i piachu, a tak duży rower jest mało zwrotny, ma wysoko położony środek ciężkości, opony były zbyt mało przyczepne, a przednie koło za słabo dociążone, bo cały bagaż miałem na tylnym. Mimo tego udało się. I dopiero parę dni później zgubiłem jedną śrubę, ale to mój błąd, że po przejechaniu tych wertepów nie sprawdziłem czy czegoś nie trzeba dokręcić. Ryzykowna sytuacja, jaką miałem na myśli, zdarzyła się, kiedy akurat udało mi się trochę bardziej rozpędzić z górki po piachu. Droga zaczęła się robić coraz bardziej wyboista, ale nie chciałem tracić prędkości, więc szukałem najlepszego toru. Piasek był jednak zdradziecki, bo czasem tuż pod nim zakopany był głaz, który tylko czekał aby zniszczyć rower i wyrzucić kolarza z siodełka. Wpadłem na taki właśnie kamyczek i skończyło się to tak, że w ułamku sekundy rower zmienił trajektorię i obrócił się prostopadle do drogi. Miałem już czarne myśli o pękniętych szprychach, scentrowanym kole albo pękniętej feldze. Nic z tych rzeczy. Kółko zostało bez najmniejszego śladu po tej przygodzie.

Niestety w kwestii sprzętu rowerowego jest też coś, co zaliczam do totalnych porażek, mianowicie stopka. Zawsze miałem stopkę z lewej strony roweru i była super. Teraz - z okazji, że mi tamtą skradziono - zafundowałem sobie stopkę podwójną, która - jak myślałem - doskonale sprawdzi się w rowerze z sakwami. Nic bardziej mylnego! Pomijając ponad dwa razy większą wagę tego wynalazku, nie sposób postawić roweru pionowo tam, gdzie wieje tak mocny wiatr! W dodatku jak tu mówić o pionie, gdy mało która droga ma poziom ;] Znacznie łatwiej znaleźć krzywiznę, na której doskonale oprze się boczna stopka. W efekcie rzadko chciało mi się schodzić z roweru, bo jego postawienie czy oparcie gdzieś było bardzo kłopotliwe. Na skutek tego nie mam wiele zdjęć z rowerem.

A propos zdjęć z rowerem... Jak wiecie, zawdzięczam go sponsorom, i wypadałoby się im odwdzięczyć jakąś małą wzmianką. Kilka portali napisało o zakończeniu mojej podróży, korzystając z informacji prasowej, do której załączonych było kilka zdjęć. Były tym chyba 2 zdjęcia z rowerem na którym jechałem, i jedno na małym rowerku elektrycznym - tak dla jaj. Większość portali opublikowało tylko to ostatnie! Załamałem się i mam nadzieję, że Pani Magda, prezes firmy Kellys, oraz pani Izabela z rowery.shop.pl nie przeklinają mnie teraz i nie żałują, że mi pomogły :)

Sakwy

W tym roku po raz pierwszy sakwy materiałowe zapinane zamkami błyskawicznymi zastąpiłem sakwami Crosso zapinanymi na klamry. Trochę się wkurzałem na to, że ciężko w nich coś znaleźć, bo nie ma żadnych kieszonek, przegródek. Ale ogólnie jestem z nich bardzo zadowolony, bo okazały się bardzo mocne i całkowicie wodoszczelne. A do tego banalnie łatwe do montażu na bagażniku.

Ubrania

Z odzieży i tym razem nie jestem w pełni zadowolony. Jeździłem parę lat w kurtce Accent i zostałbym przy niej, gdyby nie to, że była ciut za duża. Kupiłem nową - Rogelli. Materiał super, ale wykonanie słabe. Wystarczyły 3 tygodnie, by rozpruła się przy rękawie i aby zepsuł się zamek. Zawiodłem się.

Palnik

Do tej pory palnik gazowy zawsze pożyczałem od Marcina (jechaliśmy razem na Nordkapp), ale uznałem że już dość pasożytowania na nim :) Kupiłem palnik PRIMUS na każdy rodzaj butli, z piezozapalnikiem. Ale nie użyłem go ani razu, bo szlag mnie trafił kiedy go zważyłem - był niemal 2 razy cięższy niż było podane w opisie. Kupiłem więc inny - nakręcany, malutki, leciutki, bez zapalnika. I jestem bardzo zadowolony. Na islandii można dostać wiele rodzajów butli - wprawdzie takiej jakiej potrzebowałem nie dostałem od razu, ale zasięgnąłem języka i wreszcie trafiłem do sklepu, w którym taka była.

Aparat

Najdłużej wybierałem aparat. Chciałem kupić taki, który zastąpi mi jednocześnie kamerę, pozwoli nagrywać w FullHD i slow motion, i będzie mieć ogromny zoom i zapis RAW - wszystko w jednym :) Jak wiadomo, nie istnieje idealne połączenie wszystkiego co dobre, dlatego decyzja była trudna. Po przeczytaniu wielu recenzji i testów, po długim namyśle, kupiłem SONY HX100V. W internecie można o nim przeczytać wiele dobrego. Zarazem można przeczytać wiele złego. Sprawdziłem i przekonałem się, że to jest fantastyczny aparat, ale ma 3 wady: brak obracanego ekranu, brak zapisu RAW i najgorsze - często okropna jakość zdjęć! Dopóki nie chce się zdjęcia kadrować czy powiększać, można być zadowolonym. Niestety jakiekolwiek zbliżenie ujawnia, że aparat drastycznie kompresuje jpgi, i nie można w żaden sposób tego kontrolować. W dodatku, nie wiadomo dlaczego, czasami zdjęcia wychodzą tragicznie. Kiedy patrzę dziś na zdjęcia jakie zrobiłem tym aparatem, jestem zachwycony. Ale wiem, że oprócz tych paru wspaniałych fotografii, były dziesiątki, które wyrzuciłem, bo aparat sobie ewidentnie nie poradził.

Wydałem na ten sprzęt 1400 zł - za dużo, by nie być z niego zadowolonym. Sprzedałem, dołożyłem 300 zł i kupiłem Panasonic FZ150. Uważam, że był to świetny wybór - wprawdzie trzeba więcej umieć, by robić ładne zdjęcia, nie cyka się tak przyjemnie jak SONYm (sam nie wiem czemu ale SONY miał "to coś"), nie prezentuje się tak szałowo i nie ma GPSa, ale jest lepszy! I to właśnie z Panasonikiem zwiedzałem tym razem Islandię. Niestety moje tegoroczne zdjęcia nie są tak dobre, jak mogłyby być. Przed wyjazdem zostało mi za mało czasu, aby się nauczyć aparatu, i tak naprawdę do dziś tego nie zrobiłem :]

Smartfon

Największą frajdę zapewniła mi firma Samsung, która zgodziła się pożyczyć mi smartfona Galaxy S II. Nie miałem wcześniej okazji bawić się niczym podobnym i byłem oczarowany możliwościami tego malutkiego urządzenia. Niemal nieustanny kontakt ze światem, GPS, filmy fullHD, aplikacja do montażu wideo... używałem tego telefonu niemal przez cały czas, kiedy nie pedałowałem i nie spałem :) Niestety, jak większość smartfonów, pobiera dużo prądu. Mimo tego, mając do wyboru mieć albo nie mieć, zdecydowanie chciałbym mieć! Przyznam, że po miesiącu używania Galaxy wpadłem w konsternację, próbując wybrać numer na moim własnym telefonie. Zaczęło mi być trudno wyobrazić sobie jak będę żył bez tego gadżetu. Ale jednak jakoś żyję :)

Nawigacja

Przy okazji muszę powiedzieć, że o ile zawsze namiętnie korzystam z map Google, o tyle rozczarowałem się nimi na Islandii. Okazuje się, że tenże kraj został w nich potraktowany bardzo niedokładnie. Nieraz nie zgadza się nawet kształt linii brzegowej, nie ma zaznaczonych zbiorników wodnych, a nawet niektórych największych miejscowości, a drogi są nieaktualne. Z tego powodu przynajmniej raz musiałem nadłożyć kilkadziesiąt kilometrów drogi, i jeszcze trafiło to w dniu, w którym jazda nie była żadną przyjemnością. Na Islandie o wiele lepszym rozwiązaniem są mapy Binga, nie mówiąc w ogóle o tym, że można też znaleźć mapy on-line, poświęcone wyłącznie Islandii, które sa dokładne co do metra - podam link, jak sobie przypomnę :)

Jak widzicie, kompletowanie sprzętu na wyprawę nie jest takie trywialne, kiedy ma się na to mało czasu, lub gdy trzeba liczyć każdą złotówkę. Choć sam nie wiem... te parę lat temu nie musiałem się zastanawiać tyle co teraz - po prostu na pewne rzeczy nie było mnie stać, więc wybór był znacznie łatwiejszy. Albo nawet go nie było ;)

31.10.2012
Podobne wpisy: ...i mam rower! • Miałem rower... • Nie znam się na rowerach

tagi: sprzęt, islandia2012

---

Skomentuj

...i mam rower!

Przyjaciół poznaje się w biedzie

O kradzieży mojego roweru napisałem na blogu i Facebooku. Znajomi przystąpili do lajkowania, udostępniania i przekazywania informacji dalej. Wkrótce tematem zainteresował się portal MMsilesia:



a następnie gazeta.pl:

Informacje o kradzieży mojego Kellysa udostępniono na Facebooku przynajmniej 515 razy, ogłoszenia zawieszono w wielu szkołach, sklepach rowerowych i komisach. 6 osób zaproponowało mi swój własny rower do przejechania Islandii. W najśmielszych wyobrażeniach nie spodziewałem się czegoś takiego! Dziękuję Wam wszystkim i każdemu z osobna!

Nie minęła doba od publikacji wspomnianych artykułów, a napisały do mnie 3 firmy: Limber, Kelly's i Giant! Chyba stałem się najsłynniejszym człowiekiem, któremu skradziono rower :) Choć dzięki propozycjom trzech wymienionych firm mogłem mieć rower za darmo (albo 3 rowery w cenie jednego ;), to najbardziej ucieszyła mnie opcja nowego Kelly'sa, ponieważ ze skradzionego mi pojazdu tej marki byłem bardzo zadowolony. Pani Magdalena z firmy Kelly's wybrała dla mnie optymalny model i znalazła sklep, który sprzedał mi go za połowę ceny!

Kto jest taki dobry?

Moim Dobroczyńcą okazał się sklep rowery.shop.pl (PHU BMX SC z Czechowic-Dziedzic), który tak wygląda "w realu":

A tak wyglądał mój rumak, gdy się poznaliśmy:

To model Kelly's Cliff, w detalu za 3 tys. zł, który sprzedano mi za 1,4 tys.! Do tego zakupiłem jeszcze części warte kilkaset zł, również za połowę ceny. Bardzo mile mnie obsłużono, doradzono, i zaproszono na standardowy darmowy przegląd.

Do domu zawiózł nas Krystian, za co mu bardzo dziękuję :)

Co w zamian?

No właśnie... jak mam odpracować podarowane mi prawie 2 tys. zł? I to jest najlepsza część historii - żadnych warunków, żadnej umowy! Odpłacę się tak, jak sam wymyślę :)

No więc, na początek - Kochani, czy wraz ze mną klikniecie LUBIĘ TO na profilach moich Dobrodziejów? :) Z góry dzięki!

Fanpage rowery.shop.pl


Fanpage Kelly's


A gdzie Phanatic?

Niestety nie wiem. Pocieszająca jest jednak myśl, że kradzież została zarejestrowana przez kamery monitoringu i że policja ma to nagranie. Widać na nim twarze sprawców, więc mam nadzieję, że wpadną prędzej czy później - czego życzę sobie i wszystkim innym właścicielom rowerów :)

Już za parę dni napiszę dokąd jadę za miesiąc na nowym Cliffie, i - przede wszystkim - dlaczego.
A raczej... dla kogo!

12.06.2012
Podobne wpisy: Solidny namiot za 149 zł? • Sprzęt: sukcesy i porażki • Miałem rower...

tagi: sprzęt, polecam

---

Skomentuj

Miałem rower...

W 2007 roku poszedłem do pracy, żeby zdobyć pieniądze na wyprawę na Nordkapp. Pracowałem na to 9 miesięcy, a największym wydatkiem był nowy rower - wybrałem model Kelly's Phanatic, który służył mi wspaniale aż do wczoraj... Został skradziony.

Przejechałem na nim ponad 20 tysięcy kilometrów przez 10 państw. Mimo takiego przebiegu uznałem, że zdoła pojechać ze mną jeszcze raz na Islandię, dlatego niedawno wydałem ponad 700 zł na jego remont... W piątek wymieniłem opony i hamulce, oraz umyłem go pierwszy raz od pół roku.

Na 8 lipca zaplanowany był początek mojej kolejnej samotnej, miesięcznej wyprawy, połączonej z akcją charytatywną. W ubiegłym tygodniu bilet na Islandię kupił mi sponsor - agencja pracy Work Express.

W takich oto okolicznościach, 21 maja 2012 między 16:55 a 18:20 mój rower został skradziony spod Biblioteki Śląskiej w Katowicach, ze stojaka na rowery, do którego był przypięty. Piszę o tym z nadzieją, że prędzej czy później ktoś gdzieś go zauważy - wszak wystąpił w co najmniej 4 filmach :] Jeśli ktoś z Was znajdzie rower lub części, które mogą z niego pochodzić, na jakiejś aukcji czy targu, będę wdzięczny za wszelkie informacje!

tak wyglądał rower zaraz po kupieniu:


tak wyglądał na wyprawie:

W dniu kradzieży rower posiadał na przednim kole zębatkę, widoczną na drugim zdjęciu. Nie miał żadnych toreb ani bagażnika, tylko błotniki.

Niektóre części:

Obręcz Mavic A119 czarna (nowa)


Siodełko Accent Veno (nowe)


pedały SPD Shimano M-540


charakterystyczna lemondka Tranz-X 806 z podpórkami na łokcie


opony Schwalbe Marathon Plus (nowe, z odblaskowym paskiem)


Cecha szczególna: zębatka na przednim kole (pamiątka po prądnicy)

22.05.2012
Podobne wpisy: I wanna fly away! • Dobry Autor • Rzym IV

tagi: prywatne, sprzęt, przygotowania

---

Skomentuj

Nie znam się na rowerach

...ale wiem coś o ich używaniu :) Ponieważ czasami pytacie jak wybrać rower, napisałem uproszczony poradnik: Kupowanie roweru dla Początkujących.

20.04.2011
Podobne wpisy: ...i mam rower! • Solidny namiot za 149 zł? • Miałem rower...

tagi: sprzęt

---

Skomentuj

Solidny namiot za 149 zł?

Na Islandii przetrwałem w 2-osobowym namiocie Quechua, który kupiłem w takiej właśnie cenie w sklepie Decathlon. Jest to konstrukcja "samorozkładająca się", choć trafniej jest powiedzieć, że "w jednej całości". Składanie też jest szybkie, tylko na początku przychodzi z małym trudem. Na youtubie można znaleźć instruktarz :)

Namiot tego typu bardzo polecam, ponieważ oszczędza czas, można go rozbić nawet w bardzo trudnych warunkach (wystarczy kilkanaście sekund bez wielkiego wiatru), jest nieprzemakalny i wygodny, jest dużo mniej narażony na zniszczenie czy zgubienie jakiejś części - jak w namiotach tradycyjnych. Byłem zaskoczony bardzo pozytywnie i nie zamieniłbym go na żaden namiot z tropikiem i kijkami. Zaznaczam, że nie jestem znawcą ani ekspertem, ale piszę o tym co sprawdziłem.

Jedyną wadą jest to, że nie da się go złożyć inaczej niż do koła o średnicy 65 cm. Konieczność umieszczenia tego na rowerze zmusiła mnie do zakupu sakw o tak dużej szerokości - czytaj cztery posty niżej :]

09.03.2011
Podobne wpisy: ...i mam rower! • Sprzęt: sukcesy i porażki • Miałem rower...

tagi: sprzęt, polecam

---

Skomentuj

Sprawdziłem

Jako rowerzysta nieposiadający firmowych sponsorów mogę cieszyć się swobodą w wyrażaniu opinii na temat sprzętu, którego użyłem na wyprawie :) Nie poprzestanę więc na miłych słowach.

Postanowiłem podzielić się z Wami opinią na temat sakw firmy M-Wave. Zakupiłem takie oto 3-częściowe sakwy specjalnie na Islandię:

Ich zaletą była ogromna pakowność, odpowiednia liczba kieszonek, możliwość użycia górnej sakwy jako plecaka, siateczka na kask, usztywniane ścianki, „rączka” do niesienia, łatwy montaż, odblaskowe paski i dobry stosunek spodziewanej jakości do ceny.

No i brzmi fajnie, ale teraz przejdę do wad. Niestety jakość faktyczna była niższa od tej spodziewanej. Sakwy te nie są wodoszczelne nawet w małym stopniu, ale w to i tak nie wierzyłem, więc nie spotkało mnie duże rozczarowanie. Zaskoczeniem natomiast był fakt, że wszystkie zamki pruły się już po kilku dniach, a pod koniec podróży jeden z nich całkowicie się rozwalił.

W sakwach Kelly'sa (z podróży na Nordkapp) takich problemów nigdy nie miałem. Przy okazji więc wspomnę, że tamte sakwy (45-litrowe Kelly's Trial) to rzecz bez zarzutu i w przystępnej cenie. Sprawdziły się doskonale, a jedynym powodem dla którego kupiłem sakwy M-Wave była większa pojemność. Niestety był to zakup jednorazowy, bo nie nadają się do ponownego użycia na większej wyprawie.

17.02.2011
Podobne wpisy: ...i mam rower! • Nie znam się na rowerach • Miałem rower...

tagi: sprzęt

---

Skomentuj

Skąd prąd

Przed wyjazdem na Islandię zadawałem sobie pytanie: jak będę ładował kamerę? O ile telefonu nie trzeba ciągle używać i wtedy może trzymać tydzień lub dwa, o tyle nieużywanie kamery poddaje w wątpliwość sens jej zabierania. Postawiłem więc na energię odnawialną. Ładowarka słoneczna mogłaby się sprawdzić prawie wszędzie, ale nie na Islandii, gdzie przez wiele dni z rzędu można jechać w chmurach. Drugą możliwością było zbudowanie wiatraka, który stawiałbym w nocy przed namiotem, ale islandzki wiatr mógłby go połamać :) Trzecią - prądnica. Dzięki niej mogłem być najbardziej niezależny. Zbudowanie tej prądnicy okazało się bardziej pracochłonne niż sobie wyobrażałem, ale na szczęście zajął się tym niezawodny Atomek, o którym już wcześniej wspominałem na blogu (tu i tu). Jak wyglądała praca nad prądnicą/dynamem, oraz jak to ostatecznie wyglądało, możecie zobaczyć na filmie :)

Szczegóły techniczne. Na przednim kole zamontowaliśmy piastę na hamulec tarczowy, a tarczę zastąpiła zębatka. Na widelcu zainstalowany był silnik ze starej kserokopiarki. Udało się to zrobić bardzo solidnie (przez 4000 km ani drgnęło!), nawet bez wiercenia w widelcu (no, chyba że raz ;) Przewody zostały poprowadzone rurkami termokurczliwymi, co je doskonale zabezpieczyło. Zastosowany silnik dawał prąd trójfazowy, więc był prostowany mostkiem Graetza, który znajdował się w torbie pod ramą. Końcowe przewody podłączone były do akumulatora żelowego 12V, będąc jednocześnie wyprowadzonymi do gniazda zapalniczki samochodowej. Jeden z przewodów był wyciągnięty aż do manetki, gdzie za pomocą przełącznika można było zamykać lub otwierać obwód, kontrolując kiedy akumulator ma być ładowany. Jedyne, czego zabrakło (z braku czasu) to ogranicznik napięcia. Zastosowany sposób przeniesienia napędu (łańcuch) okazał się fantastyczny. Niemal nie stwarzał oporu, za to fajnie brzmiał, szczególnie przy zwalnianiu :)

Jeżeli myślicie o zrobieniu czegoś podobnego, przede wszystkim rozważcie dołączenie ogranicznika napięcia oraz bardzo dobrze zabezpieczcie kable, chyba że nie macie zamiaru trzymać w torbie nic więcej. Najmniejszy metalowy przedmiot, który zetknie się ze stykami akumulatora może przynieść przykre konsekwencje :] Dla bezpieczeństwa sugeruję ładować najpierw akumulator, a po zakończonej jeździe wykorzystać zgromadzony prąd do ładowania właściwego sprzętu. Uwaga: prądnicy należy używać codziennie - w przeciwnym razie rdzewieje :)

03.01.2011
Podobne wpisy: Najdroższa Islandio... • Czuję napięcie! • Ciężary

tagi: islandia, przygotowania, sprzęt, przyjaciele, filmy

---

Skomentuj

Czuję napięcie!

Hitem tegorocznej wyprawy ma być wynalazek Atomka, który będę testował :)

Prądnica umożliwi mi ładowanie telefonu, akumulatorów do aparatu, empetrójki i kamery. Konstrukcja bazuje na silniku krokowym z kserokopiarki, a do tego dochodzi akumulator żelowy i parę innych elementów. W Sumie wyciągnęło to ze mnie prawie 300 zł, ale jest to mniej, niż kosztowałaby mnie odpowiednia ilość zamiennych baterii i akumulatorów, a poza tym pozwala mi na korzystanie do woli z elektroniki, którą wiozę. Szczególnie cieszę się z tego, że będę się mógł trochę pobawić komórką w ciężkich chwilach :D

Przejechałem już ponad 120 km generując tym prąd, i wszystko sprawuje się świetnie. Więcej szczegółów na pewno znajdzie się w przyszłym filmie, bo jest to super zabawka (każdy facet chciałby mieć coś takiego ;)

Jeszcze raz dziękuję Atomkowi, który poświęcił mnóstwo czasu, by wykonać to od początku do końca. Poniżej kilka zdjęć, pokazujących etapy budowy. Na pierwszym jest zaprezentowany prototyp na bazie elektromagnesów otaczających koło. To też by działało, ale dawałoby dużo mniej prądu.

06.07.2010
Podobne wpisy: Ciężary • Skąd prąd • Najdroższa Islandio...

tagi: islandia, przygotowania, sprzęt

---

Skomentuj

Ciężary

Zanim w ogóle człowiek zaczne się pakować, ma już niezły ciężar na dzień dobry.
Pomijam rower.
Bagażnik, błotniki, światła, bidon itp. (ok. 1,4 kg) + sakwy (2 kg) + namiot (2,7 kg) + śpiwór (1,1 kg) + karimata (0,2 kg) + buty (0,9 kg) + kask (0,35 kg)

=prawie 9 kg

Dalej: minimalny zestaw narzędzi i części (ok. 0,8 kg), apteczka (ok. 0,5 kg), ubrania (ok. 3 kg), trampki (ok. 0,6 kg), palnik (ok. 0,2 kg), mały garnek i nóż (ok. 0,4 kg)

=następne obowiązkowe 5,5 kg

Do tego sporo lekkich rzeczy takich jak mapy, notes czy telefon, z których zrezygnować się nie da, a w sumie się trochę wagi nazbiera... Mogę nie wziąć jakiegoś pojedycznego lekarstwa, jedną parę skarpetek mniej, jedną mapę zamiast dwóch itd., ale taka oszczędność może sie obrócić przeciwko mnie, a zyskam tylko kilkadziesiąt gram. W porównaniu z poprzednimi wyprawami mogę zrezygnować już tylko z folii do przykrycia namiotu (bo obecny powinien być nieprzemakalny), kremu do opalania :P i dezodorantu, bo jadę sam, a do tego mam zamiar się często myć :D

Dołożę jeszcze aparat i kamerę (w sumie 0,85 kg), oraz... prądnicę (1,2 kg) i akumulator (0,55 kg). Te ostatnie dla zasilania kamery :)
Na Islandii kupię butlę gazową i będę też zawsze woził przynajmniej litr wody i 5 kg jedzenia.

=następne 12 kg

W sumie będzie już minimum 30 kg bagażu + rower. To już maksimum, jakie można wziąć do samolotu IcelandExpress bez dodatkowych dopłat. Ale zmieszczę się w limicie, bo nie będe leciał z wodą i zapasem jedzenia. Do tego ja - 65 kg. Czyli pod górkę będę ciągnąć co najmniej 110 kg :]
Nogi mnie bolą na samą myśl :P

W tym miejscu muszę koniecznie polecić stronkę Toosha, który udzielił mi bardzo cennej rady. Jego blog pełen jest wskazówek, które warto przeczytać przed rowerową podróżą. Polecam!

06.07.2010
Podobne wpisy: Czuję napięcie! • Skąd prąd • Najdroższa Islandio...

tagi: islandia, przygotowania, sprzęt

---

Skomentuj

Najdroższa Islandio...

Postanowiłem napisać o tym, co wszystkich interesuje, czyli o pieniądzach :)
Islandia już mnie mocno trzepie po kieszeni, choć narazie widziałem ją tylko na zdjęciach i nie wiem czy w ogóle ma się to zmienić (patrz: chmura)...

Do tej pory z myślą o wyprawie wydałem 2800 zł. Największym wydatkiem był bilet lotniczy (1250 zł). Do tego dochodzi m.in. kamera, śpiwór i namiot. Wciąż nie mam kilku niezbędnych rzeczy, a są to np.:
-przednie sakwy
-bielizna termoaktywna
-nowy support i nowa piasta
-ubezpieczenie

To da łącznie jakieś następne 500-600 zł, zaś na samej Wyspie wydam (jeśli tam polecę) - szacuję - ok. 1000 zł.

O dalszym wpływie wulkanu na moje plany będę jeszcze na pewno pisał.

Dziś w ramach dodatku do posta polecam wyjątkowo piękne zdjęcia z okolic Eyjafjallajökull:

21.04.2010
Podobne wpisy: Czuję napięcie! • Skąd prąd • Ciężary

tagi: islandia, przygotowania, sprzęt

---

Skomentuj

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

O mnie

Wyruszyłem kiedyś w podróż rowerem... Odtąd wiem, że nawet największe marzenia są w zasięgu ręki.
Trzeba tylko uwierzyć.

Piotr Mitko
piotr.mitko@gmail.com

rozmowa - radio eM
rozmowa - radio Katowice
artykuł - Gość Niedzielny
rozmowa - portal wiara.pl

Film

Kategorie wpisów

przyjaciele prywatne nordkapp islandia występy wulkany filmy film wywiady islandia2012 zdjęcia przygotowania radio ludzie imprezy z_innej_beczki polecam sprzęt relacja polska

Najnowsze komentarze

Polecam

Gospel Sound
- Katowicki Chór Gospel
Biuro Rachunkowe Korpyta
- Zaufana i sprawdzona firma :)
Natalia Tlałka
- Zdjęcia sercem robione
Studio ARTBERRY
- zawdzięczam projekt plakatu

Możesz na mnie kliknąć :)